بررسی مقایسه ای مولفه های نشخوار فکری در بیماران افسرده، وسواس اجباری و افراد عادی

سابقه و هدف: نشخوار فکری مؤلفه ای است که در اختلالات افسردگی و وسواس- جبری نقش به سزایی ایفا می کند و منجر به تداوم و تشدید علائم اختلال و زمینه ساز بروز سایر اختلالات روانی می شود. بر این اساس، بررسی میزان نشخوار فکری در بیماران افسرده و وسواس- جبری در مقایسه با گروه گواه در این پژوهش مد نظر قرار گرفت. مواد و روش ها: در این راستا، در قالب طرحی علمی– مقایسه ای، تعداد 30 نفر (15 مرد و 15 زن) از بیماران افسرده، 30 نفر (15 مرد و 15 زن) بیمار وسواس- جبری از مراکز روان پزشکی و بیمارستان های شهرهای سمنان و تهران انتخاب و با 60 نفر (30 مرد و 30 زن) از افراد فاقد اختلال که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، با استفاده از پرسش نامه افسردگی بک (bdi)، پرسش نامه وسواس فکری- عملی مادزلی (moci) و پرسش نامه نشخوار فکری (rq) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد تفاوت معناداری بین سه گروه در نمره کل نشخوار فکری و در خرده مقیاس های «مرور احساسات ناشی از مشکل»، «انتقاد از خود» و «نگرانی در مورد عدم حل مشکل» وجود دارد. مقایسه های زوجی هم نشان داد نشخوار فکری در حیطه های گرایش به تبیین گری و مرتبط با انزوا در بیماران افسرده به طور معناداری بیش از افراد عادی است. هم چنین، میزان نشخوار فکری مرتبط با مرور احساسات ناشی از مشکل، نگرانی در مورد عدم حل مشکل و انتقاد از خود در بیماران افسرده و وسواس- جبری بیش از افراد عادی بود. ضمن این که، دو گروه بیمار، نشخوار فکری بیش تری نسبت به افراد عادی داشتند (000/0=p). نتیجه گیری: بر اساس این نتایج، می طلبد با در نظر گرفتن نقش نشخوارهای فکری در تداوم اختلالات افسردگی و وسواس، به درمان آن در قالب برنامه های روان درمانی مبتنی بر اصلاح نگرش های ناکارآمد و آموزش شیوه های صحیح کنترل فکر و شیوه های حل مسئله توجه ویژه مبذول داشت